segunda-feira, 30 de junho de 2008

Al-Qahira

Aterizaje forzoso!!!!!

Cheguei O Cairo máis chula de pupas que nunca, en medio de histerias propias, alheas e nacionales....l'Spanha del corazón de muchas jugaba una final europea.

No aeroporto comenzan a presas, ónde é que estás, que non vou poder ver o partido? - Eu na cola, meu rei, na cola dos visados, na cola dos pasaportes, na cola das malas,....

" Q cojones sta a passar? "Deixa" a B. ir ver o partido", son palabras testuais dun sms da minha antiga amiga....bem...vexo uma fufa o fondo, alá me vou, cercana a alguem.

Á saída ao aeroporto aquel velho amigo estaba alí, a minha impaciente espera. A cen por hora cruzamos O Cairo, ehhhh. Fun!, O Nilo. Fun!, hostías, O Nilo!

Viva, viva, ganha L'Spanha de mi salmantina; o meu antigo amigo B., antigo anarka, mozo da minha antigua amiga, reservou un hotel de 5 para nos, para el e para min.

B.-Tía, non queres disfrutar de un fermoso edificio do século XVIII, construido para Napoleón?

-Claro, claro, acepto tu gesto burgués.

Haiche que me conhocer pouco para non saber que non podo disfrutar de estos lugares!!; non vexo máis que delitos de poder contra a humanidade, danme ganas de chorar. Haiche que ter un desaforado complexo de inferioridade para disfrutar destes lugares!!!!

Entramos no cuarto, eu fico a descansar, el marcha de festa,ese, o meu colega de 10 anos espétame:

B.- Te echo un polvo o me voy de fiesta?
- Vete de fiesta!!

Volta as catro da manhà, fumamos un cigarro, métemosnos na cama.

B.- Te voy a respetar, aunque me cueste- Dime- Puedes estar tranquila.

Os dous na cama, eu nunha esquina, el na outra, de repente, el dase a volta e comenza a me abrazar o cu.

- Non. digolhe, Deixa o estar.

Pero el sigue.
Chimpo da cama, e non sei para ónde ir, tenho só catro horas máis de sonho, quero descansar, vou para os pes da cama, el ocupa a toda, fai que durme, pero eu sei que non durme; acostome comenzo a pensar.

- Hostías!!!cánto tempo facía que non sentía este poder héterosexual.

Son fufa dende hai caseque un ano, dende un día que me namorei dunha rapaza e pensei....isto algo ten que ser!!!nada tivo que ver con cansancios héteros; pero sentín unha liberdade inmensa que non sabía de ónde vinha.

A minha María díxome unha vez que retornaría a héterosexualidade, porque é socialmente máis fácil, a minha María, penso, desconhece en carne propia os excesos do machismo hétero. Persoalmente o mundo fufo é máis fácil, máis respetuoso, máis tranquilo; as relacións sociais funcionan con poder, pero hai poderes e poderes....
Tudo esto penso mentras estou alí, nos pes da cama,conscente dese momento de mulher sem dereitos que experimento naquel lugar o final da cama, a espera de que el desteime e se de a volta. Ergome e deixo constancia de que quero voltar para a cama a durmir, dase a volta mentras me pide perdón, no seu sonho finxido; bem, eu tamén finxo o sonho rápido. B. érguese da cama e fai un barulho sen fin, non presto atención.
O resto en calma.
Pola manhá érgome e marcho a trabalhar.

¡ Benvida o Cairo! Pupa da Chuleria.

1 comentário:

disse...

tenho saudades de ti, e unhas ganas increibels de esmagar ao tipo este, tijeras para todas!
muitos bikos miña chula.