Unha tem que se atopar ainda se chega o fufismo os 35, levada non por se sabe qué. Tiven poucas sensación pausibles cando me descubrín fufa, a primeira foi una enorme sensación de liberdade a segunda un sentimento de estar na casa.
Nao pretendía estar con nigúm home, era una regla pactada dende mín para poder caminhar, pensaba eu, só nunha dirección; pero, as cousas, nao sei por qué, tampouco, pero sempre son así e a vida vai e ponche diante a alguém para un rollo.O rollo toma cauces inesperados a ha alguém do sexo oposto namorado de tí.... Este fin de semana descubrín que quizáis sexa eu a que ten un problema nao defenido cos homes, un problema de incompatibilidade de cartacteres, un choque constante cos tonos de voz, coas miradas compartidas, cos susurros, coa a forma de amar....un home mira para ti, (ou eso percivo eu) sem te mirar, sin che interesar, nao sei, eles pensan que te miran e que te queren máis o que queren nao está en ti, logo, qué caralho venhen a querer? e ti sintes ese valeiro de ti mesma, de nao ser e estableces a loita constante por non ceder territorio.
As mulheres poden ter manifestación de carácter masculinas, pero nunca van mirar para ti coma si nao estiveran a ver o que tenhen diante, o melhor algunha nao está tan enamorada de ti como para apreciar cousas tuas, máis vante mirar a ti....sinto eu.
Así que aquí che está a Chula das Pupas, cabreada, farta,triste, a reflexionar!!!
Sem comentários:
Enviar um comentário