Fufa no cairo

Cando me propuxen vir a esta cidade ainda non me "iluminara" o fufismo, asi que vin igual, co radar ainda en periodo de probas.
O outro día Dani, agora "doblemente iluminado" preguntábame si non me decatara da senhal escura que moitos homes levan na fronte, non, a verdade é que non me fixara, primeiro porque non os miro, mirar directamente os homes a cara comunica mensaxes de deseo,(con todas as aburridas consecuencias que iso conleva) e segundo porque, sen ser consciente, paso todo o día a procurar fufas, exactamente igual que facía na Europa; pero aquí tenho unha chea de desvantaxes: a homosexulidade está penada pola lei ( a pesar de que din que todo o mundo sabe que o filho de Hosni é homosexual con parelha, ou quizáis xustamente por isto esté penado) e que eu tenho: 1º O radar en ciernes, 2º desconhezo os códigos.
Cando vexo a unha posible fufa no metro métome no mesmo vagón, só para a mirar, cando a vexo pola rúa párome, cando a tenho nas aulas dedícolhe especial atención pero nunca, nen unha soa vez, percivín un sí nas súas miradas.
Onte no metro vin unha butch, ( uns cincuenta anos, chaqueta masculina e saia monxil- ía así, zapatos pechados) foi coma unha aparición, miroume da arriba abaixo cando entrei, (estaba no vagón das mulheres), eu mireina, esbocei unha media sonrisa, púxenme detrás para poder ver a polo cristal do metro e podernos comunicar. Excepto a mirada do principio, nada, nengunha outra senhal para confirmar, nen un movemento que eu puidese reconhecer.
¡É duro ser unha principiante fufa no Cairo!!!

Foto: mani trans bcn 2007.