Marías minhas.

María debe ser un nome ben fufo, porque en Porto hai un bar para nenas que se chama "María vai coas outras" e eu tenho duas grandes Marías-fufas a formar parte da minha vida.
Unha delas vai e ven den Porto a Salamanca, é a minha María li-ahlamii; baahibik kulluliaum!!!
A outra viu e marchou, pasou un mes a viver no Cairo, a pasear comigo e a me ensinar un murikinho de bos sentimentos e ideas. Tan pronto a vin sentada diante do ordenata do Cervantes pensei :"xa tenho fufa companheira de viaxe".
Gostaba de pasear con ela porque éramos duas fufas na cidade, metíamosnos por calquer rúa, sentábamos en calquer bar a berber te e "beber" xixa, setábamos nun bordilho da rúa a berber Mirinda y Cacola,bebimos alcohol nun bar de cristianos, parábamos en calquer esquina para que ela fumara os seus cigarrilhos de liar...moitas cousas que quizáis soa nunca ía facer e outras que seguirei a facer pero que eran máis divertidas con ela.
Pero, ademáis, ten un placer especial pasear cunha fufa, porque cando paseas cun home toda a xente mira para ti coma si foras a súa comprometida, olhan para el, es a súa responsabilidade; cunha fufa, para min, é diferente, nas minhas experiencias fufiles non existe balaza de poder.

¿As hétero? non sei, ainda non as provei!!!!!